آنفولانزا یک بیماری عفونی است که توسط گونه های مختلف این ویروس ایجاد می شود. آنفولانزا ممکن است خفیف و یا شدید باشد و علائم آن که معمولا تب و سردرد و در برخی موارد اسهال و استفراغ است ،به طور ناگهانی ظاهر میشود.

علت شیوع آنفولانزا در زمستان

20 درصد از جمعیت جهان در مقطعی از زندگی خود از این ویروس رنج می برند و همچنین یک ویروس انتخابی است زیرا می تواند بیش از 50 درصد از برخی گروه های جمعیتی را تحت تأثیر قرار دهد. آنفولانزا به دلیل اهمیت اپیدمیولوژیک آن موضوع بسیاری از مطالعات است.

رابطه بین آنفولانزا و شرایط آب و هوایی

محققان از 20 نسخه آزمایشی با خوکچه هندی استفاده کردند. آنها تعدادی خوکچه هندی مبتلا به آنفولانزا را در قسمت های مختلف قرار دادند. در محفظه های دیگر، خوکچه های سالم در کنار خوکچه های بیمار قرار گرفتند.

پس از آن، محققان گروه های آزمایشی ،خوکچه هندی سالم و بیمار را با پارامترهای مختلف مانند رطوبت نسبی و دما مورد بررسی قرار دادند. در دمای ثابت، رطوبت نسبی و انتقال آنفولانزا نسبت معکوس دارند. در دمای نسبی  20درصد خوکچه های هندی سالم به ترشحات تنفسی خوکچه های بیمار آلوده بودند و در 80 درصد هیچ گونه انتقال بیماری مشاهده نشد و همچنین خوکچه های آلوده را در محیط هایی با دمای پنج درجه سانتیگراد مشاهده کردند که بارهای ویروسی بالاتری داشتند. از این تحقیقات می توان نتیجه گرفت که دمای پایین و خشک باعث گسترش ویروس می شود.

آنفولانزا در رطوبت نسبی کم ،گسترش می یابد.

اول اینکه هوای خشک می تواند به غشای مخاطی بینی میزبان آسیب برساند و از بین ببرد و فرد را در برابر عفونت های تنفسی ویروسی مانند آنفولانزا آسیب پذیر کند.

ثانیاً به نظر می رسد پایداری ویروس در ذرات معلق در هوا (ترشحات تنفسی) با میزان رطوبت تغییر می کند، در حالی که ویروس در محیط های کم رطوبت برای مدت طولانی تری فعال می ماند.

ثالثاً ویروس توانایی انتشار در محیط های با رطوبت بالا را ندارد. در محیط‌هایی با رطوبت بالا، ذرات موجود در هوا می‌توانند به سرعت به مولکول‌های آب موجود در محیط بچسبند، بنابراین حجم آن‌ها افزایش یافته و زودتر جمع می‌شوند که باعث کاهش انتشار ویروس می‌شود.

آنفولانزا در دمای پایین گسترش می یابد.

در دماهای پایین، هنگام استنشاق هوا، غشای مخاطی بینی خنک می شود و این باعث ایجاد محیط کوچکی می شود که سرعت انتقال ویروس را افزایش می دهد، به عبارت دیگر، می تواند بهتر تکثیر شود و در نتیجه با هر عطسه ذره ای ایجاد می شود. بیشتر در هوا آویزان می شود و بنابراین احتمال ابتلا به این ویروس را افزایش می دهد.
به طور خلاصه، فصلی بودن آنفولانزای علمی کاملاً آشکار است. مثلا؛ در ایران، ویروس از مهرماه شروع به انتشار می کند و بین آذر و بهمن به اوج خود می رسد. این داده ها کاملاً با نتیجه گیری محققان در طول مطالعه مطابقت دارد، زیرا این ماه ها سرد و خشک هستند. خوشبختانه واکسن آنفولانزای سالانه وجود دارد و برای افراد مسن با سیستم ایمنی ضعیف به شدت توصیه می شود.

دیدگاهتان را بنویسید